Ινομυώματα

 

 

 

Τι είναι τα ινομυώματα;

 

Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι που αναπτύσσονται στο μυϊκό ιστό της μήτρας. Το μέγεθος, το σχήμα, καθώς και η τοποθεσία των ινομυωμάτων ποικίλλουν. Μία γυναίκα είναι πιθανό να εμφανίσει ένα ή και περισσότερα ινομυώματα, τα οποία  μπορεί να αναπτυχθούν και να μεγαλώσουν σταδιακά ή και σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για τη συχνότερη νεοπλασία του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος με συχνότητα εμφάνισης 70-80% μέχρι την ηλικία των 50.

Σε ποια είδη χωρίζονται τα ινομυώματα;

 

Τα ινομυώματα ποικίλλουν ως προς το μέγεθος (μπορούν να είναι από μερικά χιλιοστά ως και εκατοστά), ως προς τον αριθμό τους (μονήρη ή πολλαπλά) και ως προς την ανατομική τους θέση στη μήτρα, βάσει της οποίας χωρίζονται και στις εξής κατηγορίες:

 

  • Υποβλεννογόνια. Πρόκειται για αυτά που αναπτύσσονται ακριβώς κάτω από τον βλεννογόνο της μήτρας και μεγαλώνοντας προβάλουν μέσα στην ενδομητρική κοιλότητα. Είναι αυτά που συνήθως προκαλούν αιμορραγίες, ιδίως εάν το μέγεθός τους υπερβαίνει τα 2 εκατοστά. Επίσης, ευθύνονται για προβλήματα στη σύλληψη, αλλά και κατά τη διάρκεια της κύησης.

 

  • Ενδοτοιχωματικά. Αναπτύσσονται μέσα στο τοίχωμα της μήτρας. Μεγαλώνοντας παραμορφώνουν, αρχικά, το τοίχωμα (συνήθως όταν ξεπερνούν τα 5 εκατοστά) και μετά ολόκληρη τη μήτρα (ιδίως αν υπερβούν τα 7-8 εκατοστά). Είναι η πιο συνηθισμένη κατηγορία και μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγίες, αλλά και προβλήματα γονιμότητας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως αν το μέγεθός τους ξεπεράσει τα 10 εκατοστά, προκαλούν πιεστικά φαινόμενα στην ουροδόχο κύστη και τους ουρητήρες, οδηγώντας σε συχνοουρία ή δυσκολία ούρησης, ακόμα και υδροουρητήρα ή υδρονέφρωση, αλλά και στο ορθό, οδηγώντας σε δυσκοιλιότητα ή τεινεσμό.

 

  • Υποορογόνια. Αναπτύσσονται προς τον ορογόνο, την εξωτερική δηλαδή επιφάνεια της μήτρας. Συνήθως δεν προκαλούν προβλήματα, εκτός και αν αποκτήσουν μεγάλο μέγεθος, πιέζοντας παρακείμενα όργανα.

 

  • Τραχηλικά. Βρίσκονται στον τράχηλο της μήτρας και είναι σπάνια.

 

  • Μισχωτά



Τι συμπτώματα παρουσιάζει μια γυναίκα με ινομυώματα;

 

Στην πλειοψηφία τους τα ινομυώματα είναι μικρά σε μέγεθος και ασυμπτωματικά. Η συμπτωματολογία που προκαλούν σχετίζεται με το μέγεθος, τον αριθμό, αλλά και τη θέση τους. Τα συνήθη συμπτώματα και κλινικά σημεία είναι τα εξής:

 

  • Αυξημένη αιμορραγία κατά την έμμηνο ρύση. Πρόκειται για το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα, με χαρακτηριστική την αυξημένη διάρκεια και ροή της περιόδου. Προκαλείται συνήθως από τα υποβλεννογόνια ινομυώματα και ορισμένες φορές από τα ενδοτοιχωματικά.

 

  • Πόνος και αίσθημα βάρους στην πύελο ή/και πόνος κατά την έμμηνο ρύση ή την σεξουαλική επαφή. Περιστασιακά, ένα μισχωτό ινομύωμα μπορεί να συστραφεί και να προκαλέσει οξύ άλγος.

 

  • Συμπτώματα από το ουροποιητικό ή το γαστρεντερικό σύστημα λόγω πιεστικών φαινομένων στην περίπτωση αρκετά μεγάλων ενδοτοιχωματικών και υποορογονίων ινομυωμάτων, όπως συχνοουρία, δυσκολία στην ούρηση, δυσκοιλιότητα ή τεινεσμός.

 

  • Προβλήματα γονιμότητας και μαιευτικές επιπλοκές.

 

Πώς μπορούν τα ινομυώματα να επηρεάσουν μια εγκυμοσύνη;

 

Τα ινομυώματα συνήθως δεν προκαλούν προβλήματα στη σύλληψη ή στην εγκυμοσύνη, με την εξαίρεση των υποβλεννογόνιων ή μεγάλων ενδοτοιχωματικών που προβάλουν στην ενδομητρική κοιλότητα. Η δυσκολία στη σύλληψη έγκειται στην παραμόρφωση της ενδομητρικής κοιλότητας, τον περιορισμό της αιμάτωσης του ενδομητρίου ή και στην πίεση των σαλπίγγων.

Εκτός από το υπερηχογράφημα, η υστεροσαλπιγγογραφία, η υστεροσκόπηση και η λαπαροσκόπηση μας βοηθούν να αποφασίσουμε εάν τα ινομυώματα ευθύνονται για προβλήματα στειρότητας και αν πρέπει να αφαιρεθούν.

Κατά τη διάρκεια της κύησης, ιδίως στο 1ο τρίμηνο, ορισμένα ινομυώματα αναπτύσσονται λόγω του κατάλληλου ορμονικού υπόβαθρου και της υψηλής αιμάτωσης της μήτρας. Τα πιθανά επακόλουθα αυτής της ανάπτυξης είναι ανωμαλίες στην ανάπτυξη του εμβρύου, παλινδρόμηση του εμβρύου, πρόωρος τοκετός, ανώμαλη προβολή και ανάγκη για καισαρική τομή. Εάν τα ινομυώματα στερηθούν την αναγκαία παροχή αίματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης καταλήγουν σε ‘ερυθρά ή άσηπτη εκφύλιση’ που προκαλεί πυελικό άλγος στη γυναίκα και απαιτεί ανάπαυση και λήψη αναλγητικών.


Μπορεί τα ινομυώματα να εξαλλαχτούν σε κακοήθεις όγκους;

 

Ο κανόνας είναι ότι τα καλοήθη ινομυώματα δεν εξαλλάσσονται σε κακοήθεια.

Τα λειομυοσαρκώματα είναι κακοήθεις όγκοι της μήτρας και μοιάζουν με ινομυώματα. Είναι σπάνιοι όγκοι της μήτρας και αναπτύσσονται με γρήγορο ρυθμό. Εάν ο γιατρός υποψιαστεί ότι υπάρχει έστω και μικρός κίνδυνος για σάρκωμα πρέπει να γίνεται άμεση εγχείρηση.

Η γρήγορη αύξηση του μεγέθους των ινομυωμάτων χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Μπορεί κάτι τέτοιο να συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (λόγω των υψηλών επιπέδων των οιστρογόνων) αλλά είναι ανησυχητικό εάν συμβαίνει στην εμμηνόπαυση(όπου τα επίπεδα των ορμονών πέφτουν).

Σε κάθε περίπτωση που υπάρχουν αιμορραγίες, ελέγχεται και το ενδομήτριο, που είναι ο ιστός που επικαλύπτει την κοιλότητα της μήτρας. Ο έλεγχος γίνεται για την πρόληψη του καρκίνου του ενδομητρίου και περιλαμβάνει: μέτρηση του πάχους του ενδομητρίου με υπερηχογράφημα, υστεροσκόπηση και απόξεση μήτρας.

Πως γίνεται η διάγνωση των ινομυωμάτων;

 

Κατά την κλινική εξέταση από τον ιατρό, η ινομυωματώδης μήτρα ανευρίσκεται συνήθως διογκωμένη και με ακανόνιστο σχήμα στη ψηλάφηση.

Η επιβεβαίωση της διάγνωσης επιτυγχάνεται με κολπικό υπερηχογράφημα, και σπάνια μπορεί να χρειαστεί επικουρικά μαγνητική τομογραφία, υδρο-υπερηχογράφημα, ή υστεροσκόπηση.

Πότε χρειάζονται θεραπεία;

 

Ο τρόπος αντιμετώπισης των ινομυωμάτων πρέπει να εξατομικεύεται με βάση το μέγεθος και τη θέση τους, το ρυθμό ανάπτυξής τους, τη συμπτωματολογία που προκαλούν, την επιθυμία τεκνοποίησης, την ηλικία της γυναίκας κ.α.

Τα ινομυώματα χρήζουν αντιμετώπισης όταν προκαλούν συμπτώματα όπως μηνορραγία, ή πιεστικά φαινόμενα στα γύρω όργανα, όταν επηρεάζουν τη γονιμότητα της γυναίκας ή θέτουν σε κίνδυνο μια μελλοντική κύηση και όταν υπάρχει υποψία κακοήθειας. Απουσία των παραπάνω, συστήνεται τακτική παρακολούθηση.

Η γρήγορη αύξηση του μεγέθους ενός ινομυώματος μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική στην εγκυμοσύνη, αλλά είναι ανησυχητική στην εμμηνόπαυση όπου συνήθως τα ινομυώματα συρρικνώνονται.

Ποιες είναι οι επεμβατικές μέθοδοι αντιμετώπισης;

Οι επεμβατικές μέθοδοι περιλαμβάνουν την:

 

Ινομυωματεκτομή. Απευθύνεται σε γυναίκες που επιθυμούν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους, αλλά η αφαίρεση των ινομυωμάτων κρίνεται αναγκαία. Η μέθοδος ινομυωματεκτομής εξαρτάται από τον αριθμό, το μέγεθος και τη θέση των ινομυωμάτων, αλλά και από την εκπαίδευση του ιατρού. Οι επιλογές είναι οι εξής:

  • Υστεροσκοπική αφαίρεση υποβλεννογόνιων ινομυωμάτων.
  • Λαπαροσκοπική ινομυωματεκτομή
  • Ρομποτική ινομυωματεκτομή
  • Ανοιχτή ινομυωματεκτομή

 

Υστερεκτομή. Πρόκειται για την αφαίρεση του σώματος της μήτρας με διατήρηση του τραχήλου (μερική) ή αφαίρεση σώματος και τραχήλου (ολική). Αποτελεί τη μέθοδο εκλογής σε εμμηνοπαυσιακές γυναίκες με ινομυώματα που αυξάνονται σε μέγεθος, αλλά αποτελεί και επιλογή για προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έχουν ολοκληρώσει τον οικογενειακό τους προγραμματισμό και δεν έχουν ανταποκριθεί σε πιο συντηρητικές λύσεις ή υποτροπιάζουν μετά από ινομυωματεκτομές, ή έχουν ταυτόχρονες παθήσεις όπως αδενομύωση, πρόπτωση μήτρας, δυσπλασία τραχήλου. Η υστερεκτομή μπορεί να γίνει ανάλογα με την ασθενή και την κρίση του θεράποντος ιατρού με:

  • Λαπαροτομία
  • Λαπαροσκοπική υστερεκτομή
  • Ρομποτική υστερεκτομή
  • Κολπική υστρεκτομή

.


Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ 

 

Οι ιατροί του Cyprus Advanced Gynaecological Surgery είναι πιστοποιημένοι στην προηγμένη υστεροσκοπική και λαπαροσκοπική χειρουργική απο το Βασιλικό Κολλέγιο Μαιευτήρων - Γυναικολόγων (Royal College of Obstetricians & Gynaecologists - RCOG) και στην ρομποτική χειρουργική απο την Ευρωπαική Εταιρεία Ρομποτικής Γυναικολογικής Χειρουργικής (European Society of Robotic Gynaecological Surgery - SERGS).

 

Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται από τους ίδιους τους ιατρούς με αναισθησιολόγους της δικής τους επιλογής για μέγιστη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Επιπρόσθετα, οι ιατροί του Cyprus Advanced Gynaecological Surgery  πραγματοποιούν τις χειρουργικές επεμβάσεις ως ομάδα, ώστε να προσφέρουν την μέγιστη δυνατή ασφάλεια και βέλτιστο αποτέλεσμα για τις ασθενείς τους.